Zegarek to przedmiot, który na przestrzeni wieków przeszedł ewolucję. Z pewnością nie jest to pierwszy przedmiot wymyślony do mierzenia upływu czasu, ale stał się najbardziej precyzyjny i konsekwentnie dotarł do naszych czasów, dostosowując się do potrzeb użytkowania i postępu technologicznego. Spontanicznie nasuwa się więc pytanie: Jakie jest pochodzenie tego osobliwego przedmiotu? Kto wymyślił zegar i jak ewoluował na przestrzeni wieków?
Kto i kiedy wynalazł zegarek?
Konwencjonalny podział czasu na godziny, minuty i sekundy stanowi arbitralny system, który wywodzi się z wielowiekowej historii. Pierwsze ślady badania czasu sięgają ludzi pierwotnych, którzy liczyli cykle 28 dni i 12 miesięcy, zgodnie z położeniem księżyca. Kapłanom babilońskim zawdzięczamy, jak się wydaje, podział dnia na 24 godziny, który datuje się na około trzecie tysiąclecie p.n.e.
Za wynalezienie zegara słonecznego, którego powstanie datuje się na 1500 rok p.n.e., odpowiedzialni są starożytni Egipcjanie. Pierwotnie składał się on z wbitego w ziemię palika, który wskazywał czas rysując inny cień w zależności od położenia słońca. To jednak sprawiło, że w nocy nie nadawała się do użytku.
Aby pokonać ten problem, Egipcjanie wynaleźli zegar wodny, podobny do dzisiejszej klepsydry, który wykorzystywał gliniane naczynie wypełnione wodą, w którym wywiercono otwór. Czas był obliczany na podstawie wody, która z niego kapała i wody, która w nim pozostała.
Wczesne zegarki mechaniczne i kieszonkowe
Przez wieki starano się, aby pomiar czasu był coraz bardziej precyzyjny i tak dochodzimy do XIII wieku, kiedy to pojawiły się pierwsze mechaniczne zegary, które montowano w kościelnych dzwonnicach. Mechanizmy te były wyposażone w pojedynczą wskazówkę do wskazywania godzin, a ponadto były niezwykle nieprecyzyjne, do tego stopnia, że każdego dnia mechanizm był resetowany w południe, kiedy słońce osiągało najwyższy punkt na niebie.
Od XVI wieku pojawiły się pierwsze zegarki kieszonkowe. Były one nadal dość nieporęczne i zwykle noszono je przymocowane do łańcucha na szyi (co czyniło je przeważnie kobiecymi akcesoriami). Jednym z najwcześniejszych znanych przykładów jest zegarek należący do Philippa Melanchtona, protestanckiego reformatora, pochodzący z 1530 roku. Dzisiejsze zegarki kieszonkowe są dziełem Petera Henleina, do dziś uważanego za ojca nowoczesnego zegarka.
Interesuje Cię moda? Odsyłamy do topmagazyn.pl – najlepszego portalu w swojej branży, z setkami podobnych ciekawostek.
Kto wymyślił zegarek na rękę?
Wydaje się, że pierwszy zegarek na rękę, jaki kiedykolwiek powstał, pochodzi z 1812 roku i został wykonany przez Abrahama-Louisa Bregueta i nosiła go Karolina Murat, królowa Neapolu i siostra Napoleona. Zegarek ten nie przetrwał jednak do dnia dzisiejszego i istnieją jedynie dokumenty świadczące o jego istnieniu. Najstarszy zachowany zegarek pochodzi z 1868 roku i został wykonany przez Patek Philippe dla węgierskiej hrabiny Koscowicz. Tak czy inaczej, zegarek na rękę przez dziesięciolecia pozostawał wyłącznie kobiecym akcesorium. Mężczyźni pozostali przywiązani do zegarka kieszonkowego, choć w pewnych okolicznościach było to niewygodne. Pierwszy męski zegarek na rękę został wykonany w 1904 roku przez Louisa Cartiera dla lotnika Santos-Dumonta, którego praca jako pilota utrudniała odmierzanie czasu za pomocą tradycyjnego zegarka kieszonkowego. Zegarek na rękę rozwiązał ten problem i od tego czasu rozprzestrzenił się na wszystkie poziomy społeczeństwa i stał się coraz bardziej powszechny.
